EVENTO IMPORTANTE A PONTEDERA

L’Associazione di promozione sociale non riconosciuta ai sensi del Codice del Terzo Settore (D.Lgs 117/2017)
iscritta al RUNTS.
Costituita il 3 marzo 2022.
Chiunque può partecipare all’associazione sul presupposto del massimo rispetto del popolo Ucraino nell’ambito
della parità e della convivenza pacifica con gli altri popoli, della libertà e integrità territoriale della madre patria
Ucraina e degli altri paesi liberi e del principio dell’autodeterminazione dei popoli, nel ripudio assoluta della guerra
di aggressione e di ogni altra forma di violenza non strettamente difensiva nella risoluzione dei conflitti.

___________________________________________________________

Ciao a tutti i nostri amici e sostenitori. Le infrastrutture energetiche ucraine sono sotto attacco e molta parte della popolazione, delle scuole e degli ospedali sono senza energia elettrica. Per questo abbiamo aderito al progetto sostenuto da molte organizzazioni di comunità ucraine italiane per la raccolta di fondi, l’acquisto e l’invio in Ucraina di generatori elettrici per aiutare la popolazione, in particolare i piccoli ospedali, orfanotrofi e scuole che difficilmente sono raggiunto dagli aiuti più strutturati.
Oltre a chiedervi di sostenerci mediante donazioni, stiamo cercando urgentemente produttori/fornitori di generatori elettrici che possano fornirci le attrezzature a prezzi agevolati e mezzi di trasporto per consegnare le attrezzature ai volontari civili al confine ucraino che si occuperanno della consegna alle strutture che stiamo individuando.
Se conoscete qualche azienda che può aiutarci scriveteci in privato.
Possiamo ricevere anche generatori usati, in buone condizioni.
Di seguito le richieste e le testimonianze delle strutture che vogliamo aiutare.
Grazie per il vostro aiuto.”

questa è la realtà ucraina oggi..

Le parole non bastano..

La storia di questo progetto è molto semplice: noi, persone di diverse professioni, che viviamo in paesi diversi e che siamo personalmente e profondamente colpiti da ciò che sta accadendo in Ucraina.
Vogliamo aiutare coloro che attualmente si trovano in Ucraina sotto il lancio di missili russi, che attualmente non hanno accesso a cure mediche, e nemmeno al cibo e all’acqua, per i quali non è neppure possibile lasciare la zona di guerra.
In seguito sono riportati solo un paio di esempi di messaggi personali su Facebook e conversazioni personali che straziano il cuore e che ti fanno dire ad alta voce e al mondo intero: “Fermate la guerra!»

– Anna, 38 anni, Irpin’:
…. Oggi nel seminterrato dell’ospedale di maternità numero 5 a Kyiv ho dato alla luce la mia tanto attesa figlia. Mio marito e io aspettavamo questo momento da 10 anni e non è così che lo immaginavo ancora 3 settimane fa….
La mia bimba, grazie ai medici, è nata sana e sta bene. Non so quando mio marito vedrà sua figlia: sta difendendo Kyiv. Non so dove andrò dopo il soggiorno in ospedale … Quasi tutta Irpin’ è distrutta, la nostra casa non c’è più … ..

– Nastya, 14 anni, Kyiv:
… Il 3 marzo stavo per compiere 14 anni. 3 settimane fa stavo pensando di organizzare una festa con i miei amici. Dopo che siamo stati bombardati e abbiamo trascorso due notti nel seminterrato del nostro palazzo, mia mamma ha deciso di lasciare Kyiv. Non volevo proprio andare, ma per la prima volta nella mia vita mia mamma mi ha urlato…E per la prima volta nella mia vita ho visto la sua paura…
Mi mancano molto i miei amici, e quando messaggio con loro mi sento triste – Irinka con i suoi genitori e la sua nonna malata ha dormito nel seminterrato per due settimane, Alina e sua madre stanno sempre nell’appartamento e dormono nel bagno perché correre al rifugio antiaereo è lontano e suo padre è andato al fronte.

– Andrei, 6 anni, Kharkiv:
… Mia mamma, mia nonna e io siamo quasi sempre in metropolitana, perché fuori bombardano quasi sempre. Qui, in metropolitana, fa freddo ed è molto triste stare sempre fermo. Mia mamma non mi permette di correre, perché ci sono tante persone qui e sono tutti tristi. Accanto a noi c’è zia Anya e il suo cane Charlie. Gioco con lui e mi diverto. Mia mamma mi ha promesso che alla fine della guerra mi regalerà un cagnolino. Ho anche trovato un amico qui, si chiama Timofei. Ha 5 anni e disegniamo insieme. Ho le matite e Timofei ha un album per disegnare. E condividiamo tutto uno tra di noi. Mi sembra che sono più bravo a disegnare, ma mia mamma dice che siamo bravi entrambi…

Solo poche settimane fa i bambini ucraini sognavano un nuovo telefono, computer o giocattolo – e ora chiedono soltanto il cielo sereno sopra le loro teste e che i loro padri tornino vivi. E stando negli scantinati delle case, nei rifugi antiaerei, nella metropolitana i bambini disegnano la PACE, i bambini disegnano la FELICITÀ, i bambini disegnano il MONDO.

Queste immagini ci sono state mostrate dai nostri amici di Kiev e ci è venuta l’idea di aiutare le persone che si trovano attualmente nelle zone di guerra. Grazie alla collaborazione di Oleksandr Soprazhynskyi e Natalia Soprazhynskaya, Mateo Doveri (HT&T SRL) e l’Associazione comunità ucraina Valdera, è stato creato questo sito.
Se volete partecipare al’asta di beneficenza sul nostro sito Web e acquistare uno dei disegni dei bambini, i cui fondi andranno ad aiutare l’Ucraina.
Le persone che si trovano nelle zone di guerra vi saranno grate per qualsiasi supporto!

Історія цього проєкту дуже проста: ми, люди різних професій, які живуть в різних краінах і яких те, що відбувається зараз в Украіні, торкнулося особисто і дуже глибоко.
Ми хочемо допомогти тим, хто зараз знаходиться на территорії Украіни під обстрілами російських ракет, в кого зараз немає можливості отримати медичну допомогу, чи навіть іжу та воду, для кого немає можливості виїхати з зони проведення бойових дій.
Нижче ми наведемо тільки пару прикладів з особистих повідомлень у Фейсбуці та особистих спілкувань, від яких крається серце і які примушують сказати голосно і на весь світ: «Зупиніть війну! »

— Анна, 38 років, Ірпінь:
…. Сьогодні у підвалі роддому номер 5 в Києві я народила свою довгоочікувану донечку. З чоловіком ми протягом 10 років чекали на цю подію і зовсім не так я уявляла ще 3 тижні тому цей момент….
Дитинка моя, дякуючи лікарям, народилася здоровою і я себе почуваю добре. Коли мій коханий чоловік побачить донечку я не знаю – він захищає Київ. Куди я піду із роддому, я не знаю… Майже весь Ірпінь знищений, нашого будинку немає…..

— Настя, 14 років місто Київ:
… 3 березня мені мало виповнитися 14 років. Ще 3 тижні тому я планувала вечірку для своїх друзів. Після того, як нас бомбордували і ми дві ночі просиділи у підвалі нашого будинку, мама вирішила виїхати з Києва. Я дуже не хотіла їхати, але мама перший раз в житті накричала на мене… і тоді я вперше побачила її страх…
Я дуже сумую за своїми подругами, але коли переписуюсь з ними, то мені стає їх дуже шкода – Іринка з батьками та хворою бабусею вже два тижні ночують у підвалі, Аліна з мамою залишаються весь час в квартирі і сплять у ванній кімнаті, бо бігти до бомбосховища далеко а ії батько пішов на фронт.

— Андрій, 6 років, місто Харків:
… Ми з мамою та бабусею майже весь час у метро, бо наверху майже постійно бомбардують. Тут, в метро, холодно і дуже сумно сидіти на одному місці. Мама не дозволяє мені бігати, бо тут багато людей, всі сумні. Поряд з нами є тьотя Аня і її песик Чарлі. Я з ним граюся і тоді мені стає весело. Мама мені пообіцяла, що коли закінчиться війна, вона подарує мені песика. А ще у мене з’явився тут друг, Тимофій. Йому 5 років і ми малюємо. В мене є олівці, а в Тимофія є альбом для малювання. І ми ділимося один з одним. Мені здається, що я малюю краще за Тимофія, але мама каже, що ми молодці обоє…

Ще кілька тижнів тому наші діти мріяли про новий телефон , комп’ютер чи якусь іграшку… а зараз вони благають лиш мирного неба над головою і щоб їх батьки повернулися живими. І знаходячись в підвалах будинків, в бомбосховищах, в метро діти малюють МИР, діти малююсь ЩАСТЯ, діти малюють СВІТ .

Ці малюнки показали нам наші друзі з Києва і в нас виникла ідея підтримки людей, які на разі перебувають у зоні бойових дій. Завдяки співпраці Олександра та Наталії Сопражинських, Matteo Doveri ( HT&T SRL) та ассоціації українців Валдера і був створений цей сайт.
Можливо ви захочете взяти участь у благодійному аукціоні на нашому сайті і придбати один з дитячих малюнків, кошти з яких підуть на допомогу Україні.
Люди, які перебувають на території воєнних дій, будуть вам вдячні за будь-яку підтримку!

The story of this project is very simple: we are people of all kinds of walks of life, living all over the world, united by how deeply and how personally we were touched by the recent events in Ukraine.

Our goal is to help those who are currently in Ukraine under Russian rocket fire, unable to access medical assistance, or even food or water, and don’t have an opportunity of leaving the warzone.

Below are just a couple of examples of appeals we received in private messages on Facebook that broke our hearts and motivated us to stand up and say #stopthewar to all willing to hear us all across the world.


— Anna, 38 years old, Irpin:
… Today, in the basement of maternity hospital #5 in Kyiv, I gave birth to my long-awaited daughter. My husband and I have been hoping for this day over the past 10 years, and three weeks ago this was completely not how I was expecting to experience this moment. My baby girl, thanks to my doctor and nurses, was born healthy, and I also feel well. Right now I do not know when I’ll be able to show our daughter to my husband, as he is currently defending Kyiv. I am not sure where to go when I have to leave the maternity ward, as most of Irpin has been destroyed and my home is no more.

— Nastia, 14 years old; Kyiv:
… I turned 14 years old in March. Three weeks ago I was planning my birthday party for my friends. After the first two nights of bombings that we spent in the basement of our house, my mom decided that we were going to leave Kyiv. I didn’t want to leave, and then my mother has yelled at me for the first time in my life, and for the first time, I saw the fear in her eyes. I miss my friends so much, and I feel very sorry for them when we chat. Iryna, her parents, and her sick grandma have been staying in their basement at night for the past two weeks. Alina and her mom are sheltering in their apartment, sleeping in their bathroom, since the nearest bomb shelter is far away; her dad has joined the army.

— Andriy, 6 years old; Kharkiv:
… My grandma and I are spending most of the time underground at a Metro station since there is almost constant shelling on the ground level. It is very cold here and very sad, and we sit still most of the time. My mom doesn’t let me run, because there are many people all around, and all of them are sad. Next to us we have auntie Anya and her puppy Charlie. I play with him and we have fun together. My mom has promised me my own puppy once the war is over. I also met a new friend, Timofey. He is 5 years old and we like to draw together: I have colored pencils and he has a coloring book, so we share. I think I draw better than him, but my mom says we are both doing great.
…

Only a few weeks ago our children dreamt of smartphones, computers, toys… yet all they want right now are peaceful skies and for their parents to come back alive. Hiding in basements, bomb shelters, metro stations, they draw pictures of PEACE, they draw HAPPINESS, they draw the WORLD.

Our friends from Kyiv have shown us these drawings and we were struck with an idea to help as many of those who are currently staying in the warzone. This website has been created thanks to the collaboration of Natalia Soprazhynskih, Matteo Doveri ( HT&T SRL), and the association of Ukrainians of Valdera. We hope you will be willing to take part in our charity auction by purchasing one of the childrens’ paintings. All of the proceeds of the auction will be spent to support the people in need in Ukraine.

The people who remain in the warzone will be very grateful for any kind of support you would be willing to offer!


I bambini salvati ci ringraziano con questi disegni..